نویسنده مطالب زیر: نازنین محمدی
گفته بودم، برای دلتنگیم.
|
شنبه 87 فروردین 10 ساعت 5:1 عصر |
خدایا!
بیش از همیشه دلتنگی هایم برایم بزرگ شده اند....
اما!
امید، همچون طفلی معصوم
گوشه ای از قلبم،
زانو در بغل نشسته و
چشمانش تنها به دستهای بی دلیل مهربان تو است
تا نگاهی، چیزی
تا به شادی پر گیرد....
به امیدت!
|
|
نظرات شما ( ) |
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
|